“Şimdiki çocuklar çok zeki”, “şimdiki çocuklar illa ki kendi istediği olsun istiyor”, “şimdiki çocuklar….” Bu cümleleri sık sık duyar olduk son zamanlarda. Yeni neslin davranışları, kural tanımayan kişilik özellikleri ve anne babayı tabiri caizse çevresinde mum etmesiyle bir başka nesil olarak algılanıyor. “Bizim zamanımızda şöyleydi, şöyle usluyduk, böyle söz dinlerdik” diyen kişileri çokça duyduğumuz bu günlerde çocuklarımızın böyle bir nesle dönüşmesini nasıl açıklayabiliriz? Bilinmez bir güç ya da uzun zamandır pasif olan bir genin baskınlaşmasıyla çocuklarımız sadece kendi ihtiyaçlarını önemseyen, sınır ya da kural tanımayan bir kişiliğe dönüşmüş olabilirler mi?
Konuya farklı bir bakış atarsak, acaba anne babanın kendi ebeveynleri ile kurduğu ilişkiler, anne babaların kendi özellikleri ya da zamana bağlı olarak değişen değer yargılarına bağlı olabilir mi?
Bir yolda yürüdüğünüzü, yanınızda herhangi bir harita ya da iletişim aracı olmadığını ve nereye gideceğinizi daha da önemlisi nasıl gideceğinizi bilmediğinizi hayal edin. Gideceğiniz yeri bulmanızda yardımcı olacak yönlendirmeler, tabelalar olması işinizi kolaylaştırmaz mıydı? Ya da yolu bilecek, size nereye gitmek istediğinizi anlamanız konusunda yardımcı olabilecek birilerine ihtiyaç duymaz mıydınız?
İşte çocuğun nereye nasıl gideceğini kurallar ve sınırlar belirler. Sınır konulmayan bir hayata sahip çocuk, nereye nasıl gideceği belli olmayan kaybolmuş bir kişidir ve yönlendirilmeye ihtiyacı vardır. Yönlendirme yapabilecek, çocuğu tanıyarak nerede nasıl mutlu olacağını anlayarak doğru yönlendirebilecek olan kişiler ise anne babalardır.
Sınır çocuğu güvende hissettirir, neyi yapıp yapamayacağını (hangi yoldan giderse uçurum olduğunu, olmadığını), uygun davranışın veya tutumunun ne olması gerektiğini (doğru yolu nasıl bulacağını) gibi bir çok konuyu sınır koyarak çocuğunuza verebilirsiniz.
Eğer çocuğunuza sınır koymazsanız, kendisini hayatın merkezinde zannedecek ve ebeveynlerin karar veren ve yöneten kimliğini kendi üzerine almaya çalışacaktır.
Oysa ki çocuklar, anne babasından güç alarak ve bu güçle hayata hazırlanarak büyürler ve ileriki yaşlarında bu tecrübeleriyle ve aldığı gücüyle yaşamını sürdürür.
Sonuç olarak, çocuk mutlu olsun diye onu sınırsız ve kuralsız büyütmek onu bilmediği bir yolda başı boş bırakmakla aynıdır.
Çocuğunuzu yalnız bırakmayın, tatlı sert bir ilişki kurarak doğru yolu gösterin.
Mutlu yarınlara!