Her canlı doğduğunda korku nedir bilmez!
Korku, doğduğumuz ailede öğrenilir, ailenin geleneklerine, hayata bakışına, vizyonuna ve daha birçok değişkene bağlı olarak çocuklara aktarılır. Çoğu aile, çocuklarını terbiye etmek, uslu durmasını sağlamak gibi nedenler için çeşitli şeylerle korkutur, bazen bir masalla, bazen sevmediği şeylerin başına geleceğini söyleyerek, bazen aç ya da yalnız kalacağını hatırlatarak. Çoğu zaman bilinçsizce kullanılan korku unsuru, çocuklarımızda kişilik bozukluklarına, özgüven kaybına, yetersizlik hissine sebep olur.
Aslında korku temelde 2 amaca hizmet eder, biri konsantrasyon diğeri ise harekete geçirme özelliğidir. Bu iki unsur, çocuğun yetişkin olduğunda da ihtiyacı olan konulardır. Çocuk ani bir durum oluştuğunda örneğin şimşek çaktığında ya da yüksek sesli bir durum oluştuğunda çevresine dikkat kesilir ve konsantrasyonunu sağlamış olur. Ya da değerlendirmesi sonrasında o ortamdan kaçmasına yani harekete geçmesine neden olabilir.
Ancak, çocuklarımıza kontrolümüz dışında aşılanan ve kişiliği için tehlike oluşturabilecek korkuları kontrol altına almayı ve bunu nasıl yapacağını O’na da öğretmeliyiz.
Çocuklarımıza korkuyu kontrol altına almaları konusunda nasıl eğitebiliriz?
1-Bir konunun üzerine gitmesini ya da o şeyden vazgeçmesini istediğinizde yapacağınız açıklamalar gerçeğe dayanmalı; sırf onları vazgeçirmek için ya da yüreklendirmek için mesnetsiz sebepler sunmak yerine o şeyin neden olmaması gerektiğini, neden yapmaması gerektiğini açıklamaya çalışın. Neden korktuğunu anlatmasına izin verin, önsezilerini küçümsemeyin. Sabırla dinleyin ve konunun üzerinde durun.
2-Herhangi bir korkusunu fark ettiğinizde neden kendini güvende hissetmediğini, korkusunu yenebilmek için nasıl bir ortama ihtiyaç duyduğunu birlikte düşünün.
3-Eğer korktuğu şey bir hayal ürünü ise bunu ona incitmeden anlatmalısınız. Kendinizden ve kendi küçüklüğünüzden vereceğiniz örneklerle korkusunu kontrol altına alabileceğini anlatın.
4-Siz yanınızda olmadığınız zamanlarda edinebileceği farklı korkular için hayal dünyasında çözüm üretmesine yardımcı olun. Örneğin; gece rüyasında korkup size seslendiğinde ve sesini duyuramadığında çocuğunuz bu korkusuyla nasıl baş edeceğini biliyor mu? Örnekleme yapmalısınız, örneğin “eğer …….. olsaydı ne yapardın?” gibi sorularla o an geldiğinde ne yapabileceğini, bu durumla nasıl baş edeceğini düşünmesini sağlayın.
Çocuklarımızın kendilerini koruyabilmeleri için korkuya gereksinimleri elzemdir ve çocuklarımız için korkusuz bir dünya yaratmamız mümkün değildir ancak önemli olan korku ile nasıl başa çıkabileceklerini öğretmektir.
Mutlu yarınlara!