Kardeşi olacağını öğrendiği andan itibaren anne babalar için ayrı bir sınav başlar aslında. Kardeşini rakip olarak algılayıp algılamayacağı sizin O’na karşı olan tutumunuza bağlı olarak vereceği bir karar olacaktır. Anne babasını paylaşmak, belki odasını ve hatta oyuncaklarını bile paylaşacak olma fikrinin sempatik bir fikir olduğuna inanması, sizin davranışlarına göre vereceği bir karardır.
Peki, çocuğunuzu kardeşine hazırlamak için nasıl davranmanız gerekiyor?
Hamileliğinizi O’na anlattığınızdan itibaren kardeşinin hayatına katacağı heyecandan, ilerleyen yıllarda birlikte oluşturabilecekleri mutlu anılardan bahsetmelisiniz. İsminin ne olacağı konusunda birlikte beyin fırtınaları gerçekleştirmeli, mobilyalarının seçilmesi evresinde dahi fikirlerini almalısınız. Yeni doğacak bebeğinizin odasını dizayn ederken O’ndan yardımcı olmasını istemek, kıyafetlerinin alınması için çıkılacak keyifli alışverişlere çocuğun da dahil edilmesi de çok büyük önem taşımakta.
O etkilenmesin diye yeni doğaca bebeğinizle ilgili konuları O’nun yanında konuşmamak, çocuğunuzda ayrımcılık hissinin doğmasına sebep olacağı için buna dikkat etmeniz gerekir. Eğer bu sürece çocuğunuzu dâhil etmezseniz bir anda eve yabancı birinin geldiğini, kendi anne babasını çaldığını, evde kendisinden daha özel bir yere sahip olduğunu düşünüp bu kötü sürpriz karşısında yeni doğacak kardeşine iyi hisler beslemeyecektir.
Ailenin büyükleriyle de konu hakkında istişarede bulunup “kardeşini sevecek misin”, “kardeşin olacağı için mutlu musun” gibi sorularla karmaşık ve zor olan bu duygunun oluşturduğu stresin artmaması için yardımcı olmalarını istemelisiniz.
Eğer çocuğunuz 3-8 yaş aralığında ise “kardeş kıskançlığı” yaşaması çok normaldir, çünkü bu yaş aralığında çocuklar genel olarak mantıklarıyla değil duygularıyla durum analizi yaparak karar verirler. Bu tip durumlarda anne babanın davranışlarında gerekli desteği alamazsa altını ıslatma, parmak emme, iştah kaybı gibi çeşitli davranışlar bozukluklar ve psikolojik sorunlar yaşayabilirler.
Daha önce kazanılmış olan davranışların gerilememesi, kardeşinin O’nun hayatına katacağı mutluluğa inanması ve buna anne babanın da ikna edici davranışları ile inanması, yeni hayatını kabul etmesi açısından çok önemlidir.
Mutlu yarınlara!